ความสงสัยลดทอนความเชื่อ…
ผู้ที่เชื่อตั้งแต่ยังไม่เห็นก็เป็นสุขยิ่งนัก

กจ.20:27-29
20:27 แล้วพระองค์ตรัสกับโธมัสว่า “จงยื่นนิ้วมาที่นี่และดูมือของเรา จงยื่นมือออกคลำที่สีข้างของเรา อย่าขาดความเชื่อเลย แต่จงเชื่อเถิด”
20:28 โธมัสทูลตอบพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ และพระเจ้าของข้าพระองค์”
20:29 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “โธมัสเอ๋ย เพราะท่านได้เห็นเราท่านจึงเชื่อ ผู้ที่ไม่เห็นเราแต่เชื่อก็เป็นสุข”

อวยพรแผ่นดินโลกให้ทั่วทุกพื้นที่เต็มไปด้วยสันติสุขของพระคริสต์ คำอธิษฐานของผู้ชอบธรรมย่อมมีพลังทำให้เกิดผล

วางภาระทั้งสิ้นลง แล้วนำตนเองเข้าสู่การพักสงบในอ้อมกอดพระเจ้า…

การนมัสการที่เรียบง่าย เพื่อถวายแด่พระเจ้าจากดวงใจและวิญญาณจิต ทำให้สามารถได้รับกำลังใหม่ ความเข้าใจใหม่ และการสำแดงใหม่ๆ…

บางครั้งอาจไม่จำเป็นต้องมีถ้อยคำใดๆ แค่ฟังสิ่งที่ทรงตรัสด้วยแล้วแช่ตัวอยู่ในการเคลื่อนไหวของพระวิญญาณบริสุทธิ์ >> ความสดใหม่ก็เกิดขึ้นได้แล้ว

สละซึ่งทุกสิ่งที่ฉุดรั้ง แล้วก้าวขึ้นสู่ที่สูงมากยิ่งขึ้น ณ ที่ประทับขององค์พระผู้เป็นเจ้า จะค้นพบสิทธิพิเศษ แห่งการนับไว้แล้วของพระองค์ แม้โลกนี้ไม่นับ หรือมองไม่เห็น แต่ทุกสิ่งแม้สิ่งเล็กน้อยที่เราหว่าน พระเจ้ากลับทรงนับไว้…

‎เมื่อพระเมษโปดก‬ ทรงปรากฏตรงหน้า… ‪ทุกเข่าจะก้มกราบ‬ ทุกลิ้นจะสรรเสริญ‬ ด้วยว่าพบกับความดีงามอันแสนบริสุทธิ์ของพระองค์…
ก้าวเข้าสู่ อภิวิสุทธิสถาน‬ ที่ๆ มีระหว่างเรากับพระองค์ผู้ทรงสมควรเท่านั้นแต่ลำพัง

ให้วิธีทางและย่างก้าวของชีวิต อยู่ในมรรคาของพระคริสต์… จากเด็กน้อยค่อยๆ เติบใหญ่ในความเข้าใจและความล้ำลึกที่ทรงสร้างทีละย่างก้าว ทีละกระบวนการ จนงดงามอย่างไพบูลย์

“จงชำระตัวให้บริสุทธิ์ เพื่อพระองค์ผู้บริสุทธิ์
อย่าปล่อยให้บาปผิดใดๆ ฟ้องหรือขวางกั้นทางพระพรจากพระหัตถ์ของพระเจ้าส่งตรงถึงมือเรา”