การนมัสการแท้จริง เกิดขึ้นได้ทุกเวลา …
แต่การนมัสการที่ไม่ทำให้หิวและกระหายอีก แต่กลับเติมเต็มจิตวิญญาณให้อิ่มหนำ คือ การนมัสการด้วยจิตวิญญาณและความจริง

เพราะผู้ที่มาหาพระองค์ด้วยใจกระหาย ย่อมได้รับกลับไปอย่างอิ่มหนำ

ใช้เวลาพักสงบ นิ่ง เพื่อรับการเติมส่วนที่ขาดและต้องการจากพระองค์ผู้ทรงประทับอยู่ตรงหน้า

ยอห์น 4:13-14
13 พระเยซูตรัสตอบนางว่า “ทุกคนที่ดื่มน้ำนี้จะกระหายอีก
14 แต่ผู้ที่ดื่มน้ำซึ่งเราจะให้แก่เขานั้นจะไม่กระหายอีกเลย แต่น้ำซึ่งเราจะให้เขานั้นจะบังเกิดเป็นบ่อน้ำพุในตัวเขาพลุ่งขึ้นถึงชีวิตนิรันดร์”

ยอห์น 4:21-24
21 พระเยซูตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย เชื่อเราเถิด จะมีเวลาหนึ่งที่พวกเจ้าจะมิได้ไหว้นมัสการพระบิดาเฉพาะที่ภูเขานี้ หรือที่กรุงเยรูซาเล็ม
22 ซึ่งพวกเจ้านมัสการนั้นเจ้าไม่รู้จัก ซึ่งพวกเรานมัสการเรารู้จัก เพราะความรอดนั้นเนื่องมาจากพวกยิว
23 แต่เวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว และบัดนี้ก็ถึงแล้ว คือเมื่อผู้ที่นมัสการอย่างถูกต้อง จะนมัสการพระบิดาด้วยจิตวิญญาณและความจริง เพราะว่าพระบิดาทรงแสวงหาคนเช่นนั้นนมัสการพระองค์
24 พระเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณ และผู้ที่นมัสการพระองค์ต้องนมัสการด้วยจิตวิญญาณและความจริง”