“โมทนาถึงพระคุณองค์พระบุตร…
ทรงยอมถ่อมพระทัย วายพระชนม์บนกางเขน
ทรงบังเกิดบนโลกนี้ เพื่อไถ่บาป
ทรงสอนแบบอย่างให้เดินตาม มรรคา ทางแคบ ที่นำสู่นิรันดร
ทรงมอบสิ่งดี ด้วยฤทธาและพระเมตตา
ด้วยเหตุนี้ … พระองค์เจ้าข้า
สิ่งที่ประเสริฐที่สุด … คือ = กางเขน
สิ่งที่ล้ำลึกที่สุด … คือ = ทรงวายพระชนม์
สิ่งที่มีชัยอย่างที่สุด … คือ = ทรงฟื้นจากความตาย
สิ่งที่ล้ำค่าที่สุด … คือ = เพื่อเราทั้งหลายจะได้รับความรอด ร่วมครอบครอง ณ เบื้องสูง
สิ่งที่ดีที่สุด … คือ = ทรงประทานองค์พระวิญญาณ พระผู้ช่วย ในชีวิต
สิ่งที่ระลึกถึงบ่อยที่สุด … คือ = พระคุณ พระเมตตา ทรงหลั่งพระโลหิตที่กางเขน
สิ่งที่ทำได้ดีที่สุด … คือ = ขอบพระคุณองค์พระเจ้า
ข้าแต่พระบิดา…
ขอบพระคุณทรงมอบพระบุตรให้เป็นทางรอด
เป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต
เป็นสัจจะ ที่ปลดปล่อยให้เป็นไท
เป็นอับบา พระอาจารย์ ที่สุดยอด
เป็นพระผู้ไถ่ ทรงประเสริฐและล้ำค่า
เป็นผู้เดียวที่ฟื้นคืนพระชนม์ จวบจนวันนี้
โอ้…นี่แหนะ!!!
ทรงวายพระชนม์เป็นแน่แท้ที่กางเขน
เหล็กนัยแห่งความตาย ทลายลง เมื่อทรงฟื้นคืนพระชนม์
อุโมงค์ว่างเปล่า ย่อมยืนยันว่า “ทรงพระชนม์อยู่”
ชัยชนะเหนือทุกสิ่งเป็นไปได้ ด้วยนาม “พระเยซูคริสต์”
บัดนี้…
เป็นเวลา ; เฉลิมฉลองความมีชัย
เป็นเวลา ; ประกาศนามพระคริสต์ให้ก้องไกล
เป็นเวลา ; โมทนา ขอบพระคุณ นามยิ่งใหญ่
เป็นเวลา ; นับพระพร ทีละอัน ทีละอัน
เป็นเวลา ; เต้นโลด สรรเสริญ องค์ผู้ทรงพระชนม์
เป็นเวลา ; สำแดงตน ว่า “เป็นผู้ที่ถูกเลือกสู่ดินแดนแห่งความสุข”
เป็นเวลา ; มอบถวายเกียรติทั้งสิ้นแด่พระองค์
เป็นเวลา ; แห่งชัยชนะ ณ บัดนี้
โอ้…
เสียงแห่งความยินดี กึกก้อง ทั่วแผ่นดิน
เสียงโห่ร้อง ด้วยความยินดี โพกธงชัย
เสียงบทเพลงสรรเสริญ ดังกระหน่ำ ทุกพื้นที่
เสียงร้องไห้ คร่ำครวญ จบสิ้นลง
เราทั้งหลายต่างรู้แน่แก่ใจ เห็นกับตา รับกับมือ ว่า “ทรงเป็นผู้มีชัยและประทานชัยชนะ”
อธิษฐานต่อพระเจ้า ใน พระนามพระเยซูคริสต์เจ้า เอเมน”
