ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะแสวงหาพระองค์ จิตใจของข้าพระองค์กระหายหาพระองค์ เนื้อหนังของข้าพระองค์กระเสือกกระสนหาพระองค์ ในดินแดนที่แห้งแล้งและอ่อนระโหย ที่ซึ่งไม่มีน้ำ เช่นนั้นแหละ ข้าพระองค์เคยเห็นพระองค์ในสถานนมัสการ เห็นฤทธานุภาพและพระสิริของพระองค์ เพราะว่าความรักมั่นคงของพระองค์ดีกว่าชีวิต ริมฝีปากของข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์ เช่นนั้นแหละ ข้าพระองค์จะถวายสาธุการแด่พระองค์ ตราบที่ข้าพระองค์มีชีวิตอยู่ ข้าพระองค์จะชูมือต่อพระนามของพระองค์ จิตใจของข้าพระองค์จะอิ่มหนำดังได้กินอาหารชั้นเลิศ และปากของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ด้วยริมฝีปากที่ชื่นบาน เมื่อข้าพระองค์ระลึกถึงพระองค์ขณะอยู่บนที่นอน และใคร่ครวญถึงพระองค์ทุกๆ ยาม เพราะพระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงด้วยความยินดีอยู่ในร่มปีกของพระองค์ จิตใจของข้าพระองค์แนบสนิทกับพระองค์ พระหัตถ์ขวาของพระองค์ค้ำจุนข้าพระองค์ไว้
[สดุดี 63:1-8]
มธ.11:28-30
28 บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายได้หยุดพัก
29 จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม และจิตใจของพวกท่านจะได้หยุดพัก
30 ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา”