“โอ้….ประชากรของพระเจ้าเอ๋ย
จงรักพระเจ้าของเจ้า ด้วยสุดจิต สุดใจ สุดกำลังและความคิด
จงอย่าปันใจให้สิ่งใด
จงอย่าแบ่งใจให้ใครอื่น
จงอย่าให้ใจกับสิ่งแค่ชั่วคราว
จงอย่าหันใจหนีไปจากพระบัญญัติ
จงอย่ามอบใจให้พระอื่น รูปเคารพ

ข้าแต่พระเจ้า…
พระองค์ผู้ทรง ; เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้แต่นามเดียว
พระองค์ผู้ทรง ; ดำรงอยู่นิรันดร
พระองค์ผู้ทรง ; สำแดงรักอันแสนมั่นคง
พระองค์ผู้ทรง ; สำรวจและชันสูตรจิตใจ วิญญาณ ภายใน
พระองค์ผู้ทรง ; สัพพัญญู
พระองค์ผู้ทรง ; สำแดงพระเมตตา พระคุณ ไม่ขาดสาย
พระองค์ผู้ทรง ; เคียงข้างทุกเวลา
พระองค์ผู้ทรง ;

‎
“ข้าแต่พระเจ้า…
ขอทรงส่งทูตสวรรค์ ; รอบล้อมทั้งหน้าหลัง
ขอทรงปกป้องด้วยพระสิริ ; ให้ห่างจากภัยร้าย
ขอทรงเป็นเกราะป้องกัน ; ภัยทั้งปวง
ขอทรงรักษา ; ชีวิตและทรัพย์สิน คนที่รัก
ขอทรงจัดเตรียมสิ่งดีๆ ; ไว้เพื่อข้าพระองค์และครัวเรือน
ขอทรงซ่อนข้าพระองค์ไว้ ; จากความมืดที่คืบคลาน
ขอทรงยื่นพระกร ; ช้อนรับไว้ ให้ปลอดภัย
ขอทรงสร้างแนวป้องกัน ; ไว้ให้แข็งแกร่ง

โอ้… บัดนี้
จงเชื่อมั่น!!! ในพระคุณของพระเจ้า
จงวางใจ!!! ในความรักอันมั่นคงของพระบิดา
จงเชื่อ!!! ในพระลักษณะทรงสัจจริง
จงรู้เถิดว่า!!!… เป็นบุตรา บุตรี ที่รักและหวงแหนของพระเจ้า

…แม้หลายสิ่งต้องเป็นไป และเกิดขึ้น

“ข้าแต่พระเจ้า… ผู้ทรงนำ
เมื่อทรงนำย่างเท้า >> จะทรงประคองเท้าไม่ให้กระแทกหิน…
เมื่อทรงนำทาง >> จะทรงจัดเตรียมสิ่งดีๆ ไว้ในทางเบื้องหน้า…
เมื่อทรงนำ >> จะทรงเจิมด้วยสิทธิอำนาจใส่ให้ในมือ…
เมื่อทรงนำ >> จะทรงรับรองทุกย่างก้าวที่เชื่อฟัง…
เมื่อทรงนำ >> จะทรงตามพระสัญญาให้เป็นจริง…

ข้าแต่พระเจ้า…
ขอทรงขยายใจ ; กล้าหาญและเข้มแข็ง
ขอทรงเสริมแรง ; ให้แข็งแกร่ง
ขอทรงเจิมสติปัญญา ; ความล้ำลึก ให้เข้าใจ
ขอทรงเพิ่มเติมส่วนที่ขาด ; ให้เติมเต็ม
ขอทรงเมตตาสำแดง ; ทางต้องเดิน
ขอทรงประคองย่างเท้า ; ให้ปลอดภัย
ขอทรงยื่นพระหัตถ์ช่วยกู้ ; ยามพลาดพลั้ง ตกใจกลัว

“ข้าแต่พระเจ้า… ผู้ทรงดำรงอยู่เหนือกาลเวลา
ทรงควบคุมทั้งสิ้น ; ด้วยพระหัตถ์อันยิ่งใหญ่
ทรงมีแผนการณ์ ; อันสมบูรณ์อย่างล้ำลึก
ทรงกำหนด ; ให้วันคืนเคลื่อนผ่านไป
ทรงเฝ้ามอง ; บุตรพระองค์ทุกวิถี

แม้ยามสงบ : ทรงอยู่ด้วยไม่ห่างไกล
แม้ยามคลื่นซัด : ทรงเป็นโล่ห์กำบังให้
แม้ยามอึกทึก : ทรงเป็นที่พักให้หลบภัย
แม้ยามสงคราม : ทรงเป็นผู้นำทัพ เพื่อมีชัย
แม้ยามพัก : ทรงให้หลับอย่างสบาย
แม้ยามเงียบงัน : ไม่ว่างเปล่า เพราะทรงอยู่ในชีวิต

ข้าแต่พระเจ้า…
ทุกวาระ ~ จำเป็นต้องเคลื่อนผ่าน
ทุกสิ่ง ~ จำเป็นต้องบรรจบ
ทุกอย่าง

“ข้าแต่พระเจ้า…
ในทุ่งหญ้าของพระเจ้าแสนสงบและสดชื่น…
เสรีภาพ ความสุข ต่างล้นปรี่…
ทั้งตื่นเต้น อยากจะใกล้ อยากจะเห็น สิ่งทรงทำ…
วิ่งเล่นไปรอบทุ่งหญ้าของพระเจ้าอย่างเสรี…
ทรงมองดู ทอดพระเนตร ด้วยเมตตารัก…
ทรงประทานให้ด้วยขอบเขตของเสรี…

ข้าแต่พระบิดา…
… เป็นความสุขเต็มล้นออกมาจากภายใน
… ใจล้นปรี่ ด้วยยินดี เมื่อได้อยู่กับพระองค์
… ความสุขล้น ออกทุกด้าน เพราะเต็มล้น
… ความยินดี เบิกบาน ทำให้หยุดเต้นโลดไม่ได้
… ทรงเปิดตา เปิดหู เปิดใจ ด้วยการเปิดเผยน้ำพระทัย
… ทุกๆ สิ่งล้วนตื่นตาตื่นใจ และล้ำลึก

ความสุขแท้ >>> อยู่ในองค์พระเจ้า